Een van mijn persoonlijke favorieten. Arnold Schwarzenegger introduceert een documentaire van Milton Friedman en beschrijft zijn corporatistische geboorteland Oostenrijk als een socialistische heilstaat. (Het is de tijd dat Jörg Haider doorbreekt.) Het grootste probleem lijkt te zijn dat in Oostenrijk ‘big muscles’ zich niet vertaalden in ‘big business’.
De jaren tachtig worden door Bernhard Walpen beschreven als de fase van popularisering en vulgarisering van het neoliberalisme. Het is de vervulling van een van de belangrijkste doelen van Hayek, zoals geformuleerd in The Intellectuals and Socialism (1949): het doordringen tot de tijdgeest, tot het gezonde verstand van de man op straat. Alleen gebeurt dit op het moment dat Milton Friedman en de Amerikaanse libertaire vleugel dominant is binnen de neoliberale beweging. Daardoor is de libertaire mythe – absolute vrije markt + terugdringing en opheffing van de staat – tot de definitie van het neoliberalisme überhaupt geworden. Dit pars pro tot effect, de rauwste variant van het neoliberalisme staat voor het geheel, vinden we ook terug bij het linkse neoliberalismediscours. Zoals bij Bourdieu, die schrijft over een pensée unique en een ‘planetair vulgaat’. Door deze popularisering ontsnapt het neoliberale gedachtegoed aan de controle van de oorspronkelijke oprichters van de beweging, zoals Hayek. Ironie van de geschiedenis.